Fic MHA Bakugo x Oc สายเกินไป - Fic MHA Bakugo x Oc สายเกินไป นิยาย Fic MHA Bakugo x Oc สายเกินไป : Dek-D.com - Writer

    Fic MHA Bakugo x Oc สายเกินไป

    ผู้เข้าชมรวม

    143

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    143

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    3
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  23 พ.ค. 63 / 00:07 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ฉันรักนายนะคัตสึกิ"
    ฉันขอโทษนัตสึเมะ...ฉันขอโทษ"
    ลาก่อน..."
    “ไม่...ลืมตาขึ้นมาสินัตสึเมะ!ลืมตาขึ้นมา!!"

    Bakugo Part
    “แฮ่ก...แฮ่ก"
    ฝันถึงตอนนั้นอีกแล้วทำไมกันทำไมถ้าฉันเลือกที่จะตามเธอออกไปในวันนั้นเธอจะยังอยู่กับฉันใช่มั้ย?นัตสึเมะ
    ย้อนกลับไปก่อนเกิดเหตุการณ์นั้น
    “เฮ้ คัตสึนายจะไปสอบเข้าที่ยูเอย์ใช่ไหม?"
    “ใช่ ยัยเตี้ยแล้วเธอจะต้องไปสอบกับฉันด้วย"
    “รู้แล้วน่า"
    หลังจากนั้นพวกเราก็ได้เตรียมตัวเพื่อที่จะสอบเข้าโรงเรียนยูเอย์โรงเรียนฮีโร่อันดับ1ของประเทศพวกเราได้ผ่านอะไรกันมามากมายจนวันที่จบการศึกษาเราก็ได้ตกลงคบกัน
    “ยะ...ยัยเตี้ย!!!"
    “นายจะตะโกนทำไมคัตสึ!"
    “ฉันชอบแก!!นัตสึเมะเป็นแฟนกับฉันนะ!!"
    พะ...พูดออกไปแล้ว
    “อื้อ! ตกลง"
    หลังจากนั้นเราก็คบกันมาถึง5ปีในวันนั้นเป็นวันที่ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองเป็นอันขาด
    “นี่มันอะไรกันคัตสึ!!!"
    “อะไรของเธอนัตเมะ"
    “นายไปไหนกับอุรารากะมา!!ห้ะ!!คัตสึ"
    “ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน"
    “.....นายมีอะไรกับอุรารากะแล้วใช่มั้ย?"
    “!!!"
    “ใช่ไหมคัตสึ!?!"
    “ใช่ แล้วมันจะทำไมในเมื่อเธอไม่ให้ฉันกับเธอฉันก็ต้องหาที่ระบายอารมณ์ของฉัน"
    “นายทำแบบนี้ได้ยังไงบาคุโก คัตสึกินายทำได้ยังไง!!!"
    เพี๊ย!!!
    “นี่นะ...นายตบฉันหรอ?"
    “5ปีที่ผ่านมานายรักฉันจริงๆใช่ไหม?"
    “...ฉันขอโทษ"
    “ขอบคุณสำหรับเวลาที่ผ่านมานะ"
    “นัตสึเมะฟังฉันก่อน"
    เธอก็วิ่งออกไปแล้วตามเธอออกไปสิสมองของฉันสั่งแบบนั้นแต่ร่างกายของฉันกลับไม่ยอมขยับ
    เอี๊ยด!!!!!!!โครม!!!!!!
    นัตสึเมะ!!!!"
    ฉันไปช้าเกินไป...ราวกับหัวใจถูกกระชากออกไปเมื่อเห็นร่างบางที่คุ้นตานอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้นฉันรีบวิ่งฝ่าคนมากมายที่มายืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
    “นัตสึเมะเธออย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ"
    “คะ...คัตสึกิ"
    “เธออย่าหลับตานะนัตสึเมะขอร้องล่ะ"
    “ฉะ...ฉันระ...รักนาย"
    เธอหลับตาลงพร้อมกับลมหายใจของเธอที่หยุดลง
    ไม่...ลืมตาขึ้นมาสินัตสึเมะ!ลืมตาขึ้นมา!!"
    มันสายไปแล้ว...อยากจะขอโทษเธอเป็นพันเป็นหมื่นครั้งมันก็ไม่มีโอกาสอีกแล้ว
    เพราะเธอได้จากฉันไปแล้วอย่าง...ไม่มีวันหวนกลับ
                                  END






    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×